Ouderenwijsheid

Al jaren doe ik om de week op dinsdagmiddag vrijwilligerswerk met ouderen. Ooit eens begonnen als onderdeel van een opleiding hulpverlening, maar nooit meer weggegaan.

Voorlezen

Officieel lees ik voor aan (licht) dementerende ouderen. Maar we doen veel meer... door middel van verhalen van en over vroeger halen we herinneringen op en proberen op die manier het geheugen van de mensen te prikkelen. Reminiscentie heet dat met een duur woord. Het is dus eigenlijk helemaal niet de bedoeling dat ik alleen maar aan het praten ben, alhoewel ze graag naar mij luisteren. Het is de bedoeling dat ik hen uitdaag om te praten, ik geef alleen een voorzetje.

Wendingen

En dat praten doen ze maar al te graag. Over van alles. De gesprekken nemen vaak de meest bijzondere wendingen. meestal bedenken wij, de activiteitenbegeleidster en ik, vooraf een soort thema zoals school, buitenspelen of werk. En meestal eindigen de gesprekken heel ergens anders. De mensen vertellen wat ze kwijt willen, waar zij op dat moment behoefte aan hebben. natuurlijk laten we dat zo, we zijn er voor hen. Stiekem vind ik dat allermooiste wat er is. Laat de mensen hun verhalen maar vertellen. En ik vind het een eer om daarbij te mogen zijn en die verhalen te mogen aanhoren.

Wijsheden

En wat blijkt... ik steek er nog dingen van op ook! Oudere mensen hebben een hele andere kijk op het leven. Rustiger, ze hebben alles al meegemaakt en hoeven niet zo nodig van alles meer, ze hebben geen haast meer. Lesje in relaxed leven. En soms worden er regelrechte levenswijsheden over tafel gegooid. Een van mijn favorieten hoorde ik van de week... Elke keer dat je jarig bent, moet je dank je wel zeggen, want elk jaar dat je krijgt is een cadeautje. De tranen stonden in mijn ogen, want het is zo waar. Mensen van mijn leeftijd staan daar niet zo vaak bij stil, maar deze mensen wel en zij kunnen het weten.

Ik kan alleen maar zeggen... laat je eens verbazen door de grote wijsheid die verborgen zit in deze mensen. En hou hun verhalen in leven!