Herontdekkingsreiziger

Bij rondleidingen laat ik mensen altijd graag verborgen en geheime plekken zien. Ik mag mensen graag verrassen met nieuwe dingen. En dat geldt ook voor mijzelf. 

Deuren openen

Een deur waarbij niet in eerste instantie duidelijk is waar het naartoe gaat. Ik moest kijken of het open kan. Een smalle ruimte waar je nauwelijks doorheen kan kijken. Ik moet toch ergens een gaatje vinden om door heen te kijken. Een onbekende straat? Ik loop er meteen in. Het is een oncontroleerbare nieuwsgierigheid en een hang naar dingen ontdekken die niet iedereen ziet, terwijl ze soms letterlijk voor het oprapen liggen. Met andere ogen naar dagelijkse dingen kijken en mijzelf blijven verwonderen. En mijzelf constant afvragen... wat zou daar achter liggen? Wat zou het verhaal daarvan zijn?

Herontdekken

Maar ik heb het niet alleen met plaatsen hoor. Voor mijn bedrijf Verhalenschat doe ik ook veel onderzoek in archieven. Een eerste blik op een tot dan toe niet eerder ingezien en stoffig privé-archief en mijn hart gaat snel kloppen. Wat voor schatten zullen hier liggen? Jarenlang lagen ze te wachten tot ik ze zou herontdekken. Zo voel ik mij ook eigenlijk een beetje... een een schatgraver, altijd op zoek naar bijzondere dingen in eigen stad . Overal een avontuur van maken en nieuwe ontdekkingen doen. Als een ontdekkingsreiziger uit de 21e eeuw. Maar de dingen die ik onderzoek bestaan al, ze worden alleen herontdekt. Dus eigenlijk ben ik een herontdekkingsreiziger.

Doorgeven

Het is absoluut niet mijn bedoeling om al deze nieuw ontdekte schatten voor mijzelf te houden. Dat zou geen nut hebben. Stel nou dat Vespucci, Columbus en James Cook dat gedaan hadden? Ah ik heb een nieuw land ontdekt, maar ik hou het lekker voor mijzelf. Nee hoor, ik kan niet wachten om het zo snel mogelijk naar buiten te brengen. Of het nou een zeldzame vondst in het archief is, of een ontdekking in de familiegeschiedenis. Als ik niet kan wachten tot ik thuis ben, biedt de telefoon uitkomt. Wat ik nou weer gevonden heb! Ik vind het ook belangrijk dat deze verhalen doorverteld worden, want dan worden ze bewaard voor volgende generaties. Dat dan ergens over 40 jaar iemand zegt... weet je wat Angelique een keer gevonden heeft in een archief.

Mijn leven lang zal ik dit soort schatten blijven proberen te ontdekken. Dwalen, van de gebaande paden af, deuren open doen en stoffige kelders en zolders overhoop halen. 
Een van mijn inspiratiebronnen heeft eens gezongen:
"Toch zal ik elke dag verdwalen, dat houdt de zaak in evenwicht"

Verandering

Ik ben nu ruim 3 maanden bezig met de herstart van mijn bedrijf. Tijd voor een tussenstandje...

Focus

Wat ik vooral moest leren was focus en het verleggen van mijn focus. Ik vind altijd van alles leuk en alles interessant. Hoor ik over een leuk project, dan is het al vrij snel JA! Ik wil niks missen en alles meemaken. Newsflash.. Dat kan helemaal niet. Geprobeerd heb ik het wel, maar daar werd ik alleen maar ongelukkiger en minder productief van. Ik moest keuzes maken, ik blogde daar eerder al over, en mij gaan focussen op dat wat ik het belangrijkste vind. Ik kreeg goed advies van een coach... als je hier ja tegen zegt, waar zeg je dan (onbewust) nee tegen? Dat en het besef dat als je alles probeert te doen, ik er zelf aan onder door zou gaan, heeft er toe geleid dat ik mij ben gaan focussen op de dingen die ik het allerliefst wil en positief er in ga staan. Wat je aandacht geeft, groeit.

Wat je aandacht geeft, groeit

En dat bleek helemaal te kloppen! Wat ik al mijn aandacht begon te geven, begon te groeien. En er begonnen ook dingen op mijn pad te komen. Ik wilde heel graag een lesprogramma doen en ben mij daar op gaan focussen. Ik kreeg door een toevallige ontmoeting de contactgegevens van mijn oude leraar. Dat leidde tot een gesprek over het lesprogramma. En nu ga ik voor mijn oude school een uitgebreid lesprogramma en een onderzoek doen. Ook gaan wij een boek uitbrengen over de geschiedenis van de school. Alles wat ik graag wilde doen, komt hier in samen. 

Profileren

Een van de andere dingen die ik heel graag wil, is het uitgeven van een kinderboek met korte avonturenverhalen over Amsterdam. Dus daar ben ik mij ook op gaan focussen. Ik kreeg goede invallen en binnen een aantal weken had ik al 10 verhalen af. In al die weken en de periode daarvoor bestonden de verhalen alleen voor mij. Eerst zaten ze alleen in mijn hoofd of ergens op een kladblaadje. Later stonden ze op mijn laptop, waar alleen ik ze kon lezen. Dat was natuurlijk de bedoeling niet. De verhalen moeten door anderen gelezen worden en uiteindelijk ook gepubliceerd worden. Ik moest het dus wel naar buiten brengen en het ook bij anderen onder de aandacht brengen. En dat vond ik doodeng! Het moest echter wel gebeuren. Had ik niet zelf in een eerde blog verkondigd dat je moest durven om jezelf kwetsbaar op te stellen? Dus dat heb ik ook gedaan. De reacties waren positief en opbouwend.

Verandering

Ik heb zoveel geleerd de laatste maanden over hoe dingen wel en niet aangepakt moeten worden. Dat als je je bedrijf wil aanpakken, dat je ook en vooral jezelf aan moet pakken. De manier waarop je dingen doet en hoe je op situaties aanpakt. Ik heb mijzelf moeten uitdagen en zal dat ook moeten blijven doen. Op dit moment ben ik zelfs verder dan ik verwacht had. De laatste maanden is er ongelooflijk veel veranderd in mijn manier van denken en dus ook in mijn manier van werken. Ik voel mij ook anders en dat is soms doodeng, want ik heb geen idee hoe ver dat nog gaat. Maar dit is wat ik wil, dus ik kan niet wachten om er achter te komen. 

Op avontuur met Verhalenschat

Verhalenschat komt met een project speciaal voor kinderen! 
Maar waarom eigenlijk?

Kinderen

Natuurlijk ten eerste vanwege de kinderen. Kinderen zijn zo nieuwsgierig, enthousiast en weten zich altijd te verbazen. Om door de ogen van de kinderen naar de stad te kijken, is alsof je zelf continu nieuwe dingen ontdekt. Kinderen zijn de toekomst en als wij hen leren om op zoek te gaan naar verhalen en om verder te kijken dan wat je ziet, dan zullen zij dat misschien wel doorgeven aan hun kinderen.

Kind in jezelf

En dan is er natuurlijk nog de kleine Angelique. Het kleine meisje dat ik ergens diep van binnen altijd zal blijven. Wat had ik nou geweldig gevonden toen ik klein was? Lezen en rekenen was ik ontzettend goed in. Ik had al vrij vroeg het hoogste niveau bereikt. En dat in een tijd waarin mensen nog niet echt wisten wat ze met hoogbegaafdheid aan moesten. Ik wilde uitdaging, aparte dingen doen en erop uit gaan. En dat is precies wat ik nu ga doen! En omdat het niet bestond toen ik klein was, heb ik het nu maar zelf bedacht. Volwassen Angelique gaat doen wat kind-Angelique altijd al had willen doen.

Onderwijs

Tenslotte is er ook nog een groter doel.. een klein, maar wezenlijke verandering bijdragen aan het onderwijs. Onderwijs is zoveel meer dan alleen lezen en rekenen. En er is zo weinig ruimte voor kinderen om zelf te ontdekken wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn. Teveel regels en testen en te weinig ruimte voor het individu en creatieve ontwikkeling. Daarom heb ik een lesprogramma ontwikkeld waarin kinderen zelf het soort opdracht kunnen kiezen waar ze zich het prettigst bij voelen, waar hun interesses en sterktes liggen. Wil je een toneelstukje maken? Doen! Wil je liever boeken doorspitten in de bieb? Doen! Of misschien toch liever gewoon een gesprek aan gaan met opa of oma? Doen! Je leert er altijd iets van... al is het maar over jezelf.

Ik heb er in ieder geval erg veel zin in! En wie weet zit in een van die klassen ook wel een klein Angeliqueje die zich opeens realiseert dat je niet met de stroom mee hoeft te gaan, maar er nog zoveel andere manieren zijn om jezelf te ontwikkelen.

Verhalenschat 2 jaar!

1 juni bestond mijn bedrijf Verhalenschat 2 jaar. Dat is de administratieve datum, want het zal eigenlijk 3 of 4 juni geweest zijn dat ik de Kamer van Koophandel binnen stapte. 
Dat is nu 2 jaar geleden... Tijd voor een terugblik!

Ondernemer

Waarom ben ik eigenlijk ondernemer geworden? Zeker in een tijd dat iedereen je dat af zou raden. Het antwoord is simpel... ik moest wel. Van jongs af aan heb ik altijd een eigen bedrijf willen hebben. En omdat de baan die ik heel graag wilde, niet bestond. Toen heb ik het maar zelf bedacht! Mijn eigen bedrijfsformule gecreëerd naar iets wat ik heel graag wilde. Ik wilde onderzoek doen en verhalen delen. Het verhaal achter gebeurtenissen, dat intrigeerde me. Daar wilde ik iets mee doen en dat heb ik dus ook gedaan. Bovendien was werken voor een baas echt niets voor mij. Ik kon daar mijn creativiteit niet in kwijt. 

Ontwikkeling

Ben ik dan altijd een zakenvrouw geweest? Nee... in het begin was ik vooral een gedreven, ondernemend type met een enorm goed idee. zaken doen heb ik echt moeten leren. Ik moest mij ontwikkelen als zakenvrouw en ontdekken wat wel en niet werkt voor mijn bedrijf. Maar als ik nu terug kijk op alle leuke dingen die ik gedaan heb en de ontwikkelingen die ik heb door gemaakt, dan ben ik zo trots op mijn zelf. Twee jaar geleden toen ik voor de deur van dat immense KVK-gebouw stond, heb ik nooit kunnen denken dat ik nu zo ver gekomen zou zijn. Ik heb mooie projecten mogen doen. Ik heb zo ontzettend veel leuke en interessante dingen gedaan. En nog meer interessante mensen ontmoet. Allemaal dingen die nooit gebeurd waren als ik niet een eigen bedrijf had opgericht. 

En nu?

Heel soms twijfel ik of ik er goed aan gedaan heb, maar dat gevoel is altijd zo over. Ik zou dit nooit meer los kunnen laten. Voor mij is het nu bijna als adem halen geworden. Ik ben nu twee jaar verder, maar eigenlijk heb ik het gevoel dat ik net pas begonnen ben. Er zijn nog zoveel plannen die ik uit wil voeren, nog zoveel ideeën die op het punt staan naar buiten te komen. Ik blijf nieuwe projecten doen. Ik blijf mijn bedrijf ontwikkelen. 

Het waren twee fantastische jaren en ik heb enorm veel zin om er nog veel meer van te maken :)

De taart op de foto´s is trouwens gemaakt door Denise van der Pol... zij maakt geweldige taarten en cupcakes en is stiekem ook een ondernemer :)