De mensen die mij al wat langer volgen, weten het al... vorig jaar was een bijzonder jaar. Ik had halverwege het jaar een sabbatical genomen, zodat ik even rustig na kon denken over wat ik nou het allerliefste wilde doen. Na die periode eind 2016, waar ik ongelooflijk veel geleerd heb, gooide ik het roer om en besloot om mij niet meer volledig te focussen op mijn bedrijf Verhalenschat. Ik moest maar eens een echte baan gaan zoeken en niet blijven freelance-hoppen als zzp'er. Natuurlijk zou ik nog wat leuke opdrachten ernaast blijven doen, maar daar zou het dan wel bij blijven.
En nu? Nu is 2017 inmiddels al vier maanden oud. En nu durf ik na vele pogingen wel te zeggen dat ik het goed mis had. Zoals dat gaat, het ging niet helemaal zoals ik het vooraf bedacht had. Het solliciteren ging moeizaam, heel moeizaam. Niet omdat ik niks kan, want er zijn weinig mensen die kunnen wat ik kan. Maar het is gewoon niet zo makkelijk om van zzp'er de overstap te maken naar onderdeel van een bedrijf. Ik realiseerde mij dat, alhoewel misschien niet genoeg, maar ik denk dat de bedrijven zich dat ook realiseerden. Het lukte gewoon niet!
In april kwam het breekpunt en daarmee ook het keerpunt. Ik moest echt weer aan het werk en kreeg een aanbod via het uitzendbureau. Alles zou dus toch gaan zoals ik het bedacht had, maar het leven had blijkbaar wat anders voor mij in petto. Ik ben namelijk tijdens de allereerste proefdag met gierende banden daar weg gegaan. Dag baan! Waarom doe je zoiets? Dat is heel simpel; het voelde gewoon niet goed en dan moet je gaan. Ik voelde mij niet prettig in het bedrijf (nee, ik ga niet zeggen waar dat was). Maar het ging veel verder dan dat...
Die middag zat ik aan mijn computertje onderzoek te doen en mijn blogs voor Verborgen Amsterdam te schrijven. Toen realiseerde ik mij dat dat was waar ik gelukkig van word. En dat ik het al die tijd mis gehad heb. Ik moest geen baan zoeken om te kunnen doen wat ik leuk vind, ik moet doen wat ik leuk vind en daar een baan van maken, Was ik dus gewoon vergeten dat ik die baan allang had! Maar al die redenen dan die je had om er mee te willen stoppen? Ja, daar moest inderdaad wel het een en ander veranderen en dat gebeurd ook. Want niet meer werkte heb ik eruit gegooid en er zijn wat dingen aangepast, zodat ik gewoon kan doen wat ik het liefste doe en waar ik het beste in ben. Laat mij maar lekker onderzoeken, schrijven, lesgeven en anderen inspireren. Dat is wat ik hier te doen heb!
Inmiddels heb ik alweer een paar leuke opdrachten binnen en er komt nog veel meer aan. Maar ik doe met alle liefde nog meer leuke dingen. Waarvoor kun je mij bellen? Hulp nodig bij onderzoek (historisch of stamboom)? Graag! Lezingen geven of gastdocent zijn? Leuk! Meer weten over Amsterdam met een wandeling? Ik trek mijn schoenen vast aan! Binnenkort wordt ook de Verhalenschatkist gelanceerd waar we gaan graven in dat wat verborgen ligt, niet alleen in de geschiedenis maar ook in de mensen zelf. Lieve mensen, ik heb er weer zin in! Hopelijk tot snel bij Verhalenschat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten